Düşünmän ekenim şu güne çenli,
Bu dünýäniň baýlygy nä, zeri nä?!
…Geçen-geljek, tutuş ömrüň gymmaty
Ýekeje söz bilen mündi terezä.
Saňa «Söýýän!» diýdim,
ýumup gözlermi,
Derdim sumat boldy – kalbym tüýtmelän.
Gözüm açsam, ählije zat özgermiş,
Bu ne syrdyr?!
Ýa özümmi üýtgeýän?!
Ýap-ýaňja täzeden dörän deý dünýä,
Ne arman bar, ne gussa bar, ne kine.
Göz ýetirdim: bu owadan jahanda
Yşka düşmek – iň arzyly nesibe.
Sen nämä ýylgyrýaň
ýa-da göwnüňe,
Bolup ýörşüm hetdenaşa ýalymy?!
Hernäme diýseňem,
şu pursat duýdum,
Men şu pursat duýdum ýaşaýanymy.
Köňlüm joşdy, öz-özüne sygmady:
«Syrym açdym – bolaýdy şu gezeg-ä…».
Geçen-geljek, tutuş ömrüň gymmaty
Ýekeje söz bilen mündi terezä.
Kakamyrat REJEBOW.
